Studim i ri: Përmbytjet shkatërruese të Italisë nuk janë pasojë e ndryshimeve klimatike!

Ndryshimet klimatike nuk kanë pasur një ndikim “të rëndësishëm” në gjasat ose intensitetin e përmbytjeve të fundit shkatërruese të Italisë, tregon analiza e re. Një përplasje e rrallë, e trefishtë e cikloneve shkaktoi reshjet jashtëzakonisht të mëdha të shiut që morën 17 jetë dhe zhvendosën 50,000 njerëz në Italinë veriore muajin e kaluar.

Por shkencëtarët në grupin World Weather Attribution (WWA) i cili analizon lidhjet midis ngjarjeve ekstreme të motit dhe ngrohjes globale – thonë se ndryshimi i klimës nuk është domosdoshmërish fajtor. Studimi vlerësoi se ekzistonte një probabilitet 1 në 200 që tre ciklone të godasin brenda një periudhe tre-javore. Pikërisht për shkak se të kesh tre rrebeshe jashtëzakonisht të mëdha në një afat kaq të shkurtër kohor është kaq e rrallë, ekspertët e klimës paralajmëruan se nevojitet më shumë kohë për studim.

Duke përdorur simulimet kompjuterike dhe vëzhgimet e kaluara, studiuesit kërkuan, por nuk gjetën prova të ngrohjes së shkaktuar nga njeriu pas ujit. WWA krahasoi atë që ndodhi me një botë të simuluar kompjuterike pa ngrohje të shkaktuar nga njeriu dhe nuk pa gjurmët e gishtave të ndryshimeve klimatike të shkaktuara nga karburantet fosile, ndryshe nga shumë studime të kaluara.

Ndërsa rajoni i prirur ndaj përmbytjeve ka një histori përmbytjesh të rënda, “reshjet e dendura gjatë 21 ditëve të para të majit 2023 janë ngjarja më e lagësht e këtij lloji në të dhënat,” përfundoi studimi. Por “nga 19 modelet e përdorura, asnjëri prej tyre nuk tregon një gjasë apo intensitet të konsiderueshëm për të ndodhur një ngjarje e tillë”, thuhet në studim. “Kjo sugjeron, se ndryshe nga shumica e pjesëve të botës, nuk ka vërtet rritje të dukshme të reshjeve të mëdha në rajonin Emilia-Romagna në pranverë.”

Gjetjet e studimit vërtetuan kërkimet e mëparshme që zbuluan se “me ndryshimet klimatike të shkaktuara nga njeriu, numri i sistemeve me presion të ulët në Mesdhe është ulur. Kjo çon në një reduktim të reshjeve të mëdha, duke kompensuar rritjen e pritshme të shiut të dendur nga ngrohja globale.”

Dy vjet reshje të pakta ose aspak e lanë tokën aq të tharë sa nuk mund të thithte reshjet e para. Thatësira rrjedh kryesisht nga mungesa e reshjeve alpine të borës, e cila zakonisht rimbush lumin Po dhe rrugët ujore të tjera më të vogla në veri të Italisë. Emilia-Romagna është një nga rajonet më produktive të Italisë si për bujqësi ashtu edhe për prodhim. Ashtu si kudo në veri, gjatë bumit ekonomik të vendit të pasluftës, pjesa më e madhe e rajonit u urbanizua me shpejtësi, duke privuar zonën nga terreni i nevojshëm për kullim dhe duke rritur rrezikun e përmbytjeve.

E gjithë kjo “ka përkeqësuar ndikimet e reshjeve të mëdha. Megjithatë, kjo ishte një ngjarje jashtëzakonisht e rrallë dhe shumica e infrastrukturës nuk mund të ndërtohet në mënyrë të arsyeshme për t’i bërë ballë ngjarjeve të tilla me frekuencë të ulët,” thanë shkencëtarët në gjetjet e tyre. Megjithëse episodet e reshjeve të dendura pranverore nuk po rriten në Emilia-Romagna, studiuesit paralajmëruan se reshjet ekstreme janë në rritje në pjesë të tjera të Italisë.

Pothuajse 94 % e bashkive italiane janë në rrezik nga rrëshqitjet e dheut, përmbytjet dhe erozioni bregdetar, sipas Institutit Italian për Mbrojtjen dhe Kërkimin e Mjedisit (ISPRA). Emilia-Romagna është veçanërisht në rrezik, me një histori përmbytjesh dhe rrëshqitjesh dheu, por asgjë as të krahasueshme me fatkeqësinë e majit nuk ka ndodhur që nga viti 1939, zbuloi studimi.

Edel Strazimiri / SCAN

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.