Holanda kërkon përjashtimin nga rregullat e BE-së për azilin – Një veprim i guximshëm me shanse të ulëta suksesi!

Edel Strazimiri / SCAN

 

Qeveria e re holandeze ka përmbushur premtimin e saj dhe i ka paraqitur një kërkesë Komisionit Europian për të siguruar një klauzolë të përjashtimit nga sistemi i migracionit dhe azilit të BE-së, një lëvizje e paprecedentë nga një shtet anëtar themelues. “Sapo kam informuar Komisionin Europian se dua një tërheqje të emigrimit brenda Europës për Holandën”, tha Marjolein Faber, ministri holandez për azilin dhe emigracionin, të martën në mëngjes. “Ne duhet të jemi përsëri në krye të politikës sonë të azilit!”

Faber i përket Partisë për Liri (PVV), partisë së ekstremit të djathtë, ultra-nacionaliste e udhëhequr nga Geert Wilders, i cili është forca kryesore pas koalicionit të ri qeverisës. Plani i heqjes dorë, i parashikuar në korrik dhe i konfirmuar javën e kaluar, konsiderohet i largët dhe simbolik, me pak ose aspak shanse për të pasur sukses pasi do të kërkonte rishikim të legjislacionit shumë të ndjeshëm dhe mund të hapte portat për kërkesa të ngjashme.

Në letrën e saj drejtuar Ylva Johansson, Komisioneres Europiane për Çështjet e Brendshme, Faber pranon se përjashtimi mund të arrihet vetëm “në rast të ndryshimit të Traktatit”, dhe jo në afat të shkurtër. Nuk ka gjasa që kryeqytetet e tjera të jenë të gatshme të përmbushin dëshirën e Hagës: përjashtimi i Holandës nga sistemi i migracionit të bllokut do të shkaktonte në mënyrë të pashmangshme një valë azilkërkuesish drejt vendeve fqinje, duke krijuar një skenar krize.

Megjithatë, kërkesa përfaqëson një përpjekje të re të pacipë nga një vend i BE-së për të sfiduar ligjet e vendosura në një përpjekje të dëshpëruar për të frenuar migrimin e parregullt. Ai vjen pas vendimit të Gjermanisë për të rivendosur kontrollet kufitare në të nëntë kufijtë e saj tokësorë, duke hedhur dyshime mbi funksionimin e zonës Shengen pa pasaporta.

Qeveria holandeze ka treguar se “përderisa” kjo klauzolë e përjashtimit nuk jepet, vendi do të përqendrohet në zbatimin e Paktit të Ri për Migracionin dhe Azilin, reformën e gjerë që BE përfundoi në maj pas pothuajse katër vjet luftimesh të vështira. negociatat.

Risia kryesore e Paktit është një sistem “solidariteti i detyrueshëm” që do t’u japë vendeve tre opsione për të menaxhuar azilkërkuesit: të zhvendosin një numër të caktuar prej tyre, të paguajnë 20,000 euro për secilin që refuzojnë ose të financojnë mbështetjen operacionale. Holanda do të zgjedhë mbështetjen financiare në vend të pritjes.

Të premten e kaluar, në pritje të programit të qeverisë, Komisioni e bëri të qartë se të gjitha shtetet anëtare janë të detyruara nga rregullat ekzistuese dhe se çdo përjashtim nga pajtueshmëria e tyre duhet të negociohet përpara jo pas miratimit të tyre.

“Ne kemi miratuar legjislacionin. Është miratuar. Ju nuk tërhiqeni nga legjislacioni i miratuar në BE,” tha një zëdhënës të premten. “Ky është një parim i përgjithshëm.” Në maj, Holanda votoi në favor të të gjitha ligjeve që përbëjnë Paktin e Ri. Riparimi do të zgjasë dy vjet për të hyrë në fuqi. Shtetet anëtare duhet të paraqesin plane zbatimi përpara fundit të vitit, duke detajuar hapat administrativë, operacionalë dhe ligjorë që synojnë të ndërmarrin për t’i bërë ligjet realitet.

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.