Raporti/ Rritja e kostove të ilaçeve po shtrëngon buxhetet kombëtare të Europës!

Edel Strazimiri / SCAN

 

Raporti i Platformës Europiane të Sigurimeve Shoqërore (ESIP) ekzaminoi nivelet e shpenzimeve publike kombëtare për ilaçet dhe u fokusua në atë se cilat terapeutikë thithnin pjesën më të madhe të shpenzimeve. “Ne zbuluam se, çuditërisht, shpenzimet për ilaçet vazhdojnë të rriten,” tha Benedetta Baldini, këshilltare e lartë e politikave në ESIP, duke paraqitur rezultatet e studimit që mblodhi të dhëna nga 15 vende anëtare të BE-së dhe Norvegjia.

Studimi nxjerr në pah një rritje të qëndrueshme të shpenzimeve farmaceutike, si në spitale ashtu edhe në farmacitë me pakicë, të referuara si shpenzime për pacientë të brendshëm dhe të jashtëm, respektivisht. Faktori kryesor që nxit këto rritje është rritja e kostos së barnave dhe jo rritja e vëllimit të recetave.

Për shembull, në Austri, numri i barnave të përshkruara nuk është rritur ndjeshëm, vëren studimi, ndërsa kostoja për recetë në kujdesin ambulator është rritur me 78% që nga viti 2013. Ndër fushat më të shtrenjta terapeutike, dallohen ilaçet e kancerit, duke dominuar shpenzimet si jashtë ashtu edhe në spital.

Në Francë, për shembull, barnat onkologjike përbëjnë 29% të shpenzimeve farmaceutike ambulatore, me një normë rritjeje vjetore prej 11%. Në mjedisin spitalor, ky numër kërcehet në mënyrë dramatike, me 77% të shpenzimeve të barnave spitalore të dedikuara për trajtimet e kancerit.

Barnat e rimbursuara me recetë, të cilat mbulohen nga siguruesit shëndetësorë kombëtarë, përfaqësojnë vetëm një pjesë të shpenzimeve të përgjithshme të kujdesit shëndetësor. Megjithatë, këto kosto në rritje po ushtrojnë presion të madh mbi buxhetet kombëtare, shumë prej të cilave tashmë janë pakësuar për shkak të masave shtrënguese në vende të caktuara.

Këto tendenca po ngarkojnë shumë buxhetet e kujdesit shëndetësor, dhe si rrjedhim, mbi njerëzit që paguajnë për to. Shpenzimet farmaceutike ambulatore në Gjermani janë rritur me 22%, duke u rritur nga 41 miliardë euro në 50 miliardë euro gjatë periudhës 2019-2023. Nëse kjo prirje vazhdon, raporti paralajmëroi se kontributet për sigurimin e detyrueshëm shëndetësor mund të mos ecin me ritmin, duke çuar potencialisht në norma më të larta kontributesh.

Një tjetër prirje e zakonshme në të gjithë vendet e anketuara është se rritja e shpenzimeve është pjesërisht për shkak të prezantimit të terapive të reja, shpesh më të shtrenjta. Baldini nga ESIP theksoi se këto trajtime të reja e të kushtueshme po marrin një pjesë më të madhe të buxheteve kombëtare farmaceutike. “Ne po shohim një ndryshim në preferencën e pacientëve ndaj produkteve të reja ndaj ilaçeve më të vjetra dhe të njohura mirë”, tha ajo, duke theksuar Finlandën si shembullin kryesor të kësaj tendence.

Ndërsa vendimet për autorizimet e marketingut farmaceutik bazohen në efikasitetin dhe sigurinë, vendimet e rimbursimit për barnat e reja zakonisht merren bazuar në efektivitetin relativ të një bari në krahasim me trajtimet ekzistuese. Kjo mund të çojë në pasiguri, pasi disa barna të prezantuara rishtazi vijnë me prova të kufizuara klinike, pavarësisht nga çmimet e tyre më të larta.

Sophie Kelly, nga fondi kombëtar i sigurimeve shëndetësore të Francës CNAM, paralajmëroi se ndërsa pacientët përfitojnë nga aksesi i hershëm në trajtimet e supozuara inovative veçanërisht për sëmundjet serioze me nevoja të paplotësuara, ka rreziqe. Sipas Kelly, afërsisht 21% e barnave të cilave u është dhënë aksesi i hershëm në Francë më vonë u konsideruan jo inovative nga agjencia kombëtare e vendit. Kelly gjithashtu theksoi kostot në rritje të ilaçeve jetimë, të cilat trajtojnë sëmundje të rralla që prekin më pak se një në 2000 njerëz.

Në Francë, norma mesatare vjetore e rritjes së shpenzimeve për barnat jetimë ishte 20.5% midis 2019 dhe 2022. “Kjo është shumë më e lartë se normat e rritjes për një treg global të drogës,” tha ajo, duke lënë të kuptohet se këto kosto të përshkallëzuara paraqesin një sfidë të madhe për shpenzimet e përgjithshme farmaceutike.

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.