Tulla kripe dhe mure balte mund të jenë dizajnët inovativ të ndërtimit të së ardhmes!

Ide të tilla u eksploruan nga arkitektja nigeriane Tosin Oshinowo në një ekspozitë të madhe që ajo ka kuruar së fundmi në Emiratet e Bashkuara Arabe (EBA). Ajo donte të shikonte se si rajone të tilla si Afrika janë në gjendje të funksionojnë me burime të pakta: “Një arkitekturë e përshtatshmërisë”. Dizajnër nga 26 vende u ftuan në Sharjah për të dalë me vepra për të trajtuar çështjen e mungesës. Për projektuesin etiopian Miriam Hillawi Abraham, kjo do të thoshte të ndërtonte atë që dukej si një kishë nga kripa.

Ajo e quajti veprën Muzeu i Artificës dhe ishte një shenjë për kishat e famshme të Etiopisë të gdhendura në shkëmb në Lalibela si dhe fshatin e largët verior të Dallol. Ky është në Depresionin Danakil, më shumë se 100 metra nën nivelin e detit, dhe ndoshta vendi më i nxehtë në Tokë. I braktisur kryesisht tani, Dallol ka ende ndërtesa njëkatëshe të ndërtuara nga blloqe të prera nga liqenet e kripës aty pranë. Struktura Miriam, e bërë nga kripa rozë Himalayan, do të gërryhet pa mirëmbajtje të rregullt.

Një punë tjetër në Trienalen e Arkitekturës Sharjah ishte nga Hive Earth Studio, një firmë ganeze e arkitekturës që është e specializuar në ngjeshjen e tokës me burim lokal për të formuar mure. Ai quhej Eta’dan, që do të thotë “mur balte” në gjuhën gane Fante dhe dheu u krijua në Emiratet e Bashkuara Arabe për të zvogëluar ndikimin mjedisor të transportit të materialeve.

Etosi i Hive Earth është të mësosh nga e kaluara për të krijuar ndërtesa për të tashmen, duke kërkuar qëndrueshmëri dhe një estetikë të këndshme. Oshinowo tha se ekipi i projektimit, i cili kishte qenë në ballë të eksplorimit të teknologjisë së tokës së përplasur në Afrikën Perëndimore, përdori shkëmbinj nga Emiratet e Bashkuara Arabe për të arritur shtresën dhe forcën e kërkuar për muret.

Dyshja e dizajnit me bazë në Gana, Dominique Petit-Frère dhe Emil Grip trajtuan potencialin e projekteve të papërfunduara të ndërtesave të përhapura në Afrikën Perëndimore. I njohur si Limbo Accra, dyshja transformuan një qendër tregtare të braktisur në një hapësirë tërheqëse. Ata punuan në bashkëpunim me etiketën e modës së Fildishtë Super Yaya për të veshur me mjeshtëri shirita prej pëlhure pambuku të bardhë basme përgjatë hyrjes. Vepra, Super Limbo, ishte gjithashtu një shenjë e kulturës beduinësh dhe tendave të tyre të shkretëtirës.

Arkitektët Papa Omotayo dhe Eve Nnaji, me seli në qytetin nigerian të Lagos, morën frymëzim nga bimët në vazo dhe kafazet e shpendëve që panë duke u kujdesur nga mekanikët në një zonë industriale të Sharjah. Struktura e tyre trekatëshe We Rest at the Birds Nest është bërë nga skela dhe mbetje organike, duke siguruar një vend të shenjtë si për zogjtë ashtu edhe për punëtorët.

Shkallët metalike të çonin në platforma të zbukuruara me bimësi, ndërsa rreshtat me 2000 fole kartoni të biodegradueshme rreshtonin një atrium që zbriste nga çatia e hapur në tokë. Dritaret e rrugës lejuan një pamje në strehën e zogjve. Oshinowo shpreson që ekspozita t’u japë atyre që marrin pjesë një mundësi të ndalojnë dhe të reflektojnë mbi qëndrueshmërinë dhe dizajnin. Dhe ekspozitat nga Afrika, një kontinent i prekur në mënyrë disproporcionale nga kriza klimatike, treguan sesi projektuesit po fillonin të punonin në “ekuilibër më të mirë me ekologjinë”.

Edel Strazimiri / SCAN

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.