Bukuria natyrore e ishujve po taksohet – Asgjë nuk është më falas, madje as një vizitë!

Turizmi në ishujt e Atlantikut të Veriut ka lulëzuar vitet e fundit, veçanërisht pas pandemisë. Distanca e madhe nga bota e jashtme, si dhe rrjetet sociale, kanë ndikuar që gjithnjë e më shumë turistë të kthehen drejt tyre në kërkim të shkretëtirës dhe vetmisë. Megjithatë, në vend të vetmisë, ndodhi krejt e kundërta

Ishujt Faroe, një oaz epik i gjelbër, janë në thelb një arkipelag i vogël me 18 ishuj të thyer dhe shkëmborë. Ato janë të vendosura në veri të Mbretërisë së Bashkuar dhe në jugperëndim të Islandës. Këta ishuj janë një vend autonom dhe një nga tre vendet që përbëjnë Mbretërinë e Danimarkës.

Ajo që është specifike për këto ishuj është peizazhi i jashtëzakonshëm. Natyra këtu është shumë e pazbutur dhe tregon bukurinë dhe forcën e saj në çdo hap. Nuk duket askund një pemë e vetme, e lëre më një pyll. Gjithçka është e mbuluar me një shtresë të trashë bari të gjelbër, më të gjelbërt në botë, mbi të cilin kullosin delet. Përveç kësaj, ka një burim në çdo hap, dhe përrenj dhe lumenj rrjedhin nga kodrat përreth.

Pikërisht për të gjitha sa më sipër, ishujt kanë potencial të madh turistik. Mungesa e njerëzve, pra izolimi, ofron një pushim krejtësisht të ndryshëm nga ai me të cilin jemi mësuar. Autenticiteti dhe natyra e ruajtur tërheqin një numër në rritje turistësh që vijnë për të shijuar ecjen, zhytjen apo peshkimin.

Marrja në punë e një udhërrëfyesi është pothuajse e detyrueshme, veçanërisht për shkak të shpateve të pjerrëta dhe motit famëkeq të ndryshueshëm, ku mjegulla e dendur zbret jashtëzakonisht shpejt. Rritja e papritur e turizmit i habiti të gjithë, aq më tepër që Ishujt Faroe kanë rreth 300 ditë me shi në vit, ndaj moti nuk është shumë tipik për vizitat turistike. Numrat janë dyfishuar në tetë vitet e fundit, kryesisht falë fushatave inovative të mediave sociale.

Tani kushdo, vendas apo i huaj, mund të ecë nëpër rrugët e vendit dhe të eksplorojë ishujt. Megjithatë, shumë nga vendet që kanë bërë të famshme rrjetet sociale ndodhen në prona private, ku nuk mund të bredhë lirshëm. Gjithnjë e më shumë banorë tani po përfitojnë nga ligji për të fituar para nga numri në rritje i turistëve që duan të eksplorojnë peizazhin e mrekullueshëm. Ata ngarkojnë të hyjnë, të ecin ose të kalojnë nëpër oborret apo livadhet e tyre.

Tarifat janë vendosur në disa destinacione turistike dhe arrijnë në rreth 27 euro. Verën e ardhshme, është planifikuar të paguhet dhe për një shëtitje në majën më të lartë të ishullit Slættaratindur. Ndërkohë, ishulli më perëndimor i Mykines ka futur një taksë turistike prej 70 € dhe ka kufizuar aksesin në zonat ku folezojnë speciet vendase të shpendëve. Banorët thonë se paratë merren si dëmshpërblim për shqetësimin e kafshëve të egra.

Turizmi tani sjell mbi 100 milionë euro në vit, rreth 6% e PBB-së së ishullit. Ka vetëm 55.000 banorë, por numri i vizitorëve e kalon shifrën prej 110.000 në vit dhe shumica e tyre vijnë në qershor, korrik dhe gusht. Qëllimi është që popullsia vendase të zotërojë të paktën 80 % të industrisë së turizmit. Mbrojtja e natyrës është e nevojshme, ndoshta edhe përmes një takse kombëtare turistike, nëse futet. Përveç kësaj, është një çështje emocionale dhe kulturore për popullatën, ata kanë një histori të gjatë dhe një lidhje të thellë me ishujt dhe natyrën.

Dorina Kurtaj /SCAN

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.