Kina dominon “betejën” e baterive – Kontroll të plotë mbi mineralet e rralla, paraprin ndërtimin e fabrikave

Deri më tani, fituesi i vetëm në garën e baterive të makinave është Kina. Megjithëse ekonomitë perëndimore kanë investuar miliarda, Kina kryeson rrugën në nxjerrjen e mineraleve të rralla, trajnimin e inxhinierëve dhe ndërtimin e fabrikave kolosale. Do të duhen dekada që pjesa tjetër e botës të arrijë. Edhe në vitin 2030, Kina do të prodhojë më shumë se dy herë më shumë bateri se të gjitha vendet e tjera, sipas Benchmark Minerals.

Vendi kontrollon çdo hap të prodhimit të baterive litium nga nxjerrja e lëndëve të para nga toka deri te ndërtimi i automjeteve dhe do të ruajë avantazhin për një kohë të gjatë. Automjetet elektrike përdorin gjashtë herë më shumë vëllimin e metaleve të rralla se ato konvencionale për shkak të baterive, dhe Kina vendos se kush i merr ato metale i pari dhe me çfarë çmimi.

Rezervat nëntokësore të përbërësve të rëndësishëm të Kinës janë relativisht të vogla, por ajo ka miratuar një strategji afatgjatë për të siguruar një furnizim të qëndrueshëm të këtyre lëndëve të para me çmime të ulëta. Me ndihmën e shtetit, kompanitë kineze kanë blerë aksione në miniera në pesë kontinente. Kina kontrollon shumicën e minierave të kobaltit në Kongo, në nëntokën e së cilës gjenden shumica e rezervave të metalit të rrallë të nevojshëm për llojin më të zakonshëm të baterive. Kompanitë amerikane nuk e përballuan dot konkurrencën dhe shkuan aq larg sa t’i shesin minierat e tyre konkurrentëve kinezë.

Kina kontrollon 41% të minierave të kobaltit në botë dhe shumicën e minierave të litiumit, materiali që mbart ngarkesën elektrike në bateri. Rezervat globale të nikelit dhe grafitit janë shumë më të mëdha dhe bateritë kanë nevojë për shumë më pak. Por Kina ka një furnizim të qëndrueshëm të këtyre metaleve që i jep asaj një avantazh. Investimet e saj në Indonezi do ta ndihmojnë atë të kontrollojë pjesën më të madhe të nikelit deri në vitin 2027, sipas konsulencës CRU Group. Vendet perëndimore gjithashtu kanë miniera në vende të tjera dhe po përpiqen të arrijnë Kinën. Por ata hezitojnë të investojnë paratë e tyre në vende me qeveri të paqëndrueshme ose pa të drejta pune. Dhe janë shumë vonë për të rritur prodhimin e tyre. Mund të duhen mbi 20 vjet që një minierë e re të arrijë prodhimin e plotë. Dhe ndërsa SHBA po investon për të siguruar rezerva të konsiderueshme litiumi, përpjekjet janë zhytur në një sërë çështjesh mjedisore dhe mosmarrëveshje të komunitetit lokal.

Pavarësisht se kush i nxjerr metalet, pothuajse gjithçka dërgohet në Kinë ku përpunohet dhe shndërrohet në lëndë të parë të përshtatshme për prodhimin e baterive. Me mbështetjen e qeverisë, energjinë e lirë dhe tokën, kompanitë kineze kanë qenë në gjendje të përpunojnë vëllime më të mëdha metalesh dhe me kosto më të ulët se kushdo tjetër. Kështu ata kanë detyruar industritë përpunuese të vendeve të tjera të mbyllen.

Dorina Kurtaj /SCAN

Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.