Ursula von der Leyen shpall kandidaturën për rizgjedhje si presidente e Komisionit Europian!
Njoftimi u bë në një takim të Unionit Kristian Demokrat (CDU) të Gjermanisë në Berlin, njoftoi agjencia e lajmeve DPA. Ajo mbyll javë të tëra spekulimesh të pamëshirshme në Bruksel mbi të ardhmen e saj politike, e cila gjithashtu ka qenë e lidhur me NATO-n, dhe nxeh garën për të kryesuar Komisionin, institucionin më të fuqishëm në Bashkimin Europian.
Emërimi i Von der Leyen do të konfirmohet me aklamacion në fillim të marsit gjatë kongresit vjetor të familjes së saj politike, Partisë Popullore Evropiane të qendrës së djathtë (EPP). PPE kishte caktuar 21 shkurtin si afat të fundit për dorëzimin e aplikacioneve të brendshme. Duke hedhur zyrtarisht kapelen e saj në ring, von der Leyen bëhet menjëherë kryesuesja, pasi EPP-ja pritet gjerësisht të marrë pjesën më të madhe të vendeve në zgjedhjet e ardhshme për Parlamentin Europian.
Presidenti i Komisionit emërohet në diskrecionin e liderëve të BE-së, pasi merr parasysh rezultatet e zgjedhjeve europiane, që do të thotë se partia që vjen në krye gëzon privilegjin e pashkruar të kontrollit të ekzekutivit. Socialistët dhe liberalët zakonisht ndajnë punët kryesore të mbetura mes tyre. Gjatë gjithë mandatit të saj të parë, von der Leyen, një folëse e talentuar, negociatore e shkathët dhe udhëtare entuziaste, ka nxitur lidhje të ngushta me shumicën e krerëve të shteteve dhe qeverive, disa prej të cilëve, si Petteri Orpo i Finlandës dhe Ulf Kristersson i Suedisë, kanë thënë tashmë se me kënaqësi do ta mbështeste kandidaturën e saj.
Ç ‘është më e rëndësishmja, ajo ka zhvilluar një marrëdhënie të mirë pune me Giorgia Meloni të Italisë, grupi i djathtë i së cilës, Konservatorët dhe Reformistët Europianë (ECR), është gati të bëjë përparim në sondazhin e qershorit dhe të ndikojë më tej në axhendën politike. Edhe politikanët përparimtarë, si Pedro Sánchez i Spanjës, një nga socialistët më të shquar të Europës, kanë sinjalizuar gatishmërinë e tyre për të mbështetur von der Leyen në një mandat të dytë. Që nga sot, i vetmi kryeministër që mund të kundërshtojë me forcë ofertën e von der Leyen është Hungaria Viktor Orbán, i cili ka qenë nën vëzhgimin intensiv të Komisionit për inxhinierinë e kthimit demokratik të vendit të tij.
Ekzekutivi i Von der Leyen ka ngrirë miliarda në fondet e kohezionit dhe rimëkëmbjes të alokuara për Hungarinë për mangësitë e sundimit të ligjit dhe ka nisur procedura të shumta shkeljeje për ta sjellë vendin e pabindur në përputhje me ligjin e BE-së. Rasti i fundit, i përqendruar në “ligjin e sovranitetit” të diskutueshëm, u iniciua në fillim të këtij muaji. Në shenjë hakmarrjeje, Orbán ka shtuar sulmet e tij kundër von der Leyen dhe ekipit të saj, duke arritur deri në pakësimin e saj si “punonjëse me pagesë” të liderëve të BE-së. Në dhjetor, qeveria e Orbanit u kritikua ashpër për suvatimin e fytyrës së von der Leyen në tabelat e shpërndara si pjesë e konsultimeve kombëtare kundër BE-së. “Le të mos kërcejmë me melodinë që ata fishkëllejnë!” thanë tabelat.
Megjithatë, sipas traktateve, presidentja e Komisionit emërohet me një shumicë të cilësuar në Këshillin Europian, një rregull që, teorikisht, do ta pengonte Orbanin nga bllokimi i vetëm i mandatit të saj të dytë nëse liderët e tjerë e mbështesin atë. Propozimi i Këshillit shkon më pas në Parlament, ku kërkon një shumicë absolute për të kaluar. Këtu gjërat mund të bëhen më të ndërlikuara për von der Leyen. Në vitin 2019, presidentja mori 383 vota pro, një diferencë e hollë më shumë se 374 votat e nevojshme, duke ilustruar zemërimin e gjysmëciklit për nominimin e saj të befasishëm. Ndryshe nga viti 2024, von der Leyen nuk kandidoi si kandidatja kryesore e EPP-së dhe në vend të kësaj u rrëmbye nga errësira nga presidenti francez Emmanuel Macron, i cili pa tek ajo një politikan konservator me pikëpamje të moderuara dhe fleksibël në gjendje të kënaqte fraksionin e majtë të Këshillit Europian.
Pas atij votimi të ngushtë, eurodeputetët mirëpritën kryesisht gruan e parë në krye të Komisionit dhe e ndihmuan atë të avanconte axhendën e saj ambicioze, transformuese, duke përfshirë Marrëveshjen e Gjelbër Europiane, fondin e rimëkëmbjes COVID-19, Aktin e Inteligjencës Artificiale dhe një reformë gjithëpërfshirëse të migrimit të bllokut. dhe politika e azilit. Ligjvënësit duartrokitën von der Leyen për udhëheqjen e saj vendimtare në vazhdën e pushtimit rus të Ukrainës, që pa një sërë sanksionesh të paprecedentë ndaj Kremlinit, plane të pakthyeshme për të hequr qafe karburantet fosile të importuara dhe hapjen e bisedimeve të pranimit me Kievin. Kapitenia e Von der Leyen forcoi profilin e saj ndërkombëtar dhe i dha asaj titullin e gruas më të fuqishme në 2022 dhe 2023 nga revista Forbes.
Por në muajt e fundit, trashëgimia e saj, veçanërisht politikat e saj të gjelbra, është vënë nën kritika nga familja e saj konservatore, e cila po kërkon të ngadalësojë Marrëveshjen e Gjelbër për të lehtësuar atë që ata e quajnë barrën e tepërt burokratike në industri dhe bujqësi. Protestat e fermerëve që shpërthyen në janar në disa vende evropiane kanë përforcuar më tej qëndrimin antagonist të EPP-së dhe e kanë detyruar von der Leyen të ndryshojë melodinë e saj. Von der Leyen do të jetë nën presion të vazhdueshëm për të përqafuar plotësisht këtë ndryshim të krahut të djathtë, por kjo mund t’i kushtojë asaj mbështetjen kryesore të socialistëve, të gjelbërve dhe madje edhe liberalëve, të cilët shqetësohen se EPP po i përvetëson pikat e bisedës dhe po mbledh thirrjet e së djathtës ekstreme.
Megjithatë, cikli zgjedhor është vendosur të dominohet nga çështje që favorizojnë partitë konservatore: reagimi kundër politikave mjedisore, migrimi i parregullt, kriza e kostos së jetesës dhe humbja e konkurrencës. Megjithatë, disa studime paralajmërojnë se shumë votues mbeten shumë të shqetësuar për krizën klimatike dhe fatkeqësitë natyrore. E lindur në vitin 1958, von der Leyen është vajza e një prej nëpunësve të parë civilë evropianë dhe jetoi në Bruksel deri në moshën 13-vjeçare, kur u transferua në Saksoninë e Ulët. Ajo studioi mjekësi dhe iu bashkua CDU-së në vitin 1990. Von der Leyen shërbeu si ministre në çdo kabinet të ish-kancelares gjermane Angela Merkel. Portofoli i saj i fundit ishte mbrojtja, një detyrë që e pa atë të zhytur në një skandal për kontraktimin e parregullt të konsulentëve. Në rrjetet sociale, ajo e përshkruan veten si “europiane për zemër”.
Edel Strazimiri / SCAN
Material i përgatitur nga portali SCAN TV.
Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.